230. I canti qui indicati per il
culto eucaristico fuori della Messa sono proposti perché si abbia anche
un minimo repertorio comune a base nazionale, in modo che nelle grandi
assemblee a cui partecipano fedeli provenienti da varie regioni, si
possa avere qualche melodia cantata da tutti.
231. LA
CENA DEL SIGNORE

Mistero della Chiesa
è il corpo di Gesù.
Mistero della pace
è il sangue di Gesù.
Calice di Cristo
fratelli ci farà,
intorno a questo altare
rinasce l'unità.
232.
LA MIA VITA È UN DESIDERIO

Se la strada si fa oscura,
spero in lui: mi guiderà.
Se l'angoscia mi tormenta,
spero in lui: mi salverà.
Non si scorda mai di me,
presto a me riapparirà.
Il Signore è la mia vita,
il Signore è la mia gioia.
Nel mattino io t'invoco:
tu, mio Dio risponderai.
Nella sera rendo grazie:
e tu sempre ascolterai.
Al tuo monte salirò,
e vicino ti vedrò.
Il Signore è la mia vita,
il Signore è la mia gioia.
233.
O SACRO CONVITO

Io mi glorio nel Signore
ascoltino gli umili e si
rallegrino. R.
Celebrate con me il Signore,
esaltiamo insieme il suo nome. R.
Ho cercato il Signore e mi ha
risposto,
e da ogni timore mi ha liberato. R.
Gustate e vedete quant'è
buono il Signore;
beato l'uomo che in lui si rifugia.
R.
Venite, figli, ascoltatemi;
vi insegnerò il timore del Signore.
R.
234. ADORO TE DEVOTE

Visus, tactus, gustus in te fállitur;
sed audítu
solo tuto créditur.
Credo quidquid dixit Dei Fílius:
nil hoc
verbo veritátis vérius.
In croce latébat sola Déitas;
at hic latet simul et humánitas.
Ambo tamen credens atque
cónfitens
peto quod petivit latro pænitens.
Plagas,
sicut Thomas, non intúeor;
Deum
tamen meum te confíteor.
Fac me tibi semper magis crédere,
in te
spem habére, te dilígere.
O memoriále mortis Dómini,
Panis vivus vitam præstans hómini,
præsta meæ menti de te vivere,
et te illi semper dulce sápere.
Pie pelicáne, Iesu Dómine,
me immúndum munda tuo sánguine,
cuius una stilla salvum fácere
totum mundum quit ab omni scélere.
Iesu, quem velátum nunc aspício,
oro fiat illud quod tam sítio:
ut, te revelata cernens fácie,
visu sim beátus tuæ glóriæ. Amen.
235. LAUDA
SION

Ecce panis angelorum,
Bone pastor, panis vere,
factus cibus viatorum:
tu nos bona fac videre,
non mittendus cànibus.
in terra vivéntium.
Sit laus piena, sit sonora,
Sit laus piena, sit sonora
sit iucunda, sit decora
sit iucunda, sit decora
mentis iubilatio. R.
mentis iubilatio. R.
236.
PANGE LINGUA

Nobis datus, nobis natus
ex intácta Virgine,
et in mondo conversátus,
sparso verbi sémine,
sui moras incolátus
miro clausit órdine.
In suprémæ nocte cenæ
recúmbens cum frátribus,
observáta lege plene
cibis in
legálibus,
cibum turbæ duodénæ
se dat suis mánibus.
Verbum caro panem verum
verbo carnem éfficit,
fitque
sanguis Christi merum,
et, si sensus déficit,
ad firmándum cor sincérum
sola fides súfficit.
Si possono cantare anche solo le seguenti strofe:
Tantum ergo sacraméntum
venerémur cérnui,
et antíquum documéntum
novo cedat rítui;
præstet fides suppleméntum
sénsuum deféctui.
Genitóri Genitóque
laus et iubilátio,
salus, honor, virtus quoque
sit et henedíctio;
procedénti ab utróque
compar sit laudatio. Amen.
Testo, Musica e Editrice dei canti: |
231
T: G. Stefani;
232
T: G. Stefani;
233
T: S. Albisetti;
234
T: Jubilate Deo;
235
T: tradizionale;
236
T: tradizionale; |
M:
melodia inglese;
M:
Salterio ginevrino;
M:
L. Picchi;
M:
gregoriano.
M:
F. Caudana;
M:
gregoriano |
E:
LDC.
E: Carrara - Paoline.
E: Carrara - Paoline.
E: Carrara - Paoline.
|
|